Als ik bedenk wat er in de afgelopen 20 jaar is gebeurd en veranderd is dat echt veel. Zowel zakelijk als privé. Tegenwoordig gaat alles digitaal, maar toen bestond het woord ‘digitaal’ überhaupt nog niet. Afspraken werden genoteerd in een grote agenda op A4 formaat die iedere dag meervoudig door iedereen werd geraadpleegd. Op het secretariaat stond een kastenwand, hier werden alle dossiers van de kandidaten bewaard.
De manier hoe wij vacaturemeldingen verstuurden is, nu ik daar zo aan terugdenk, lachwekkend. In ons halletje stond een snelle kopieermachine die er met grote regelmaat honderden kopietjes uit stampte. Vervolgens gingen ze samen met de enveloppen de vouwmachine in en de laatste handeling was frankeren met de frankeermachine. Duizenden enveloppen heb ik gefrankeerd.
Het kwam ook voor dat we vrijdag om 16.50 uur een nieuwe interimopdracht in behandeling kregen die er ‘nog even’ voor het weekend uit moest. Dat was doorbikkelen. We moesten vooral niet vergeten de fax te voorzien van voldoende papier, want maandag zou deze vol liggen met aanmeldingen van Interim Managers. Na het weekend stond de telefoon roodgloeiend vanwege de ik-ben-de-interim-manager-die-je-zoekt telefoontjes. Aan het einde van de dag ging je dan met een stijve nek naar huis. Het was namelijk wel makkelijk om 2 handen te gebruiken als je telefonische aanmeldingen moest noteren, want headsets hadden we toen nog niet. Ik kijk met een grote glimlach terug aan deze tijd. De werkwijze van toen is nu bijna niet meer voor te stellen. Maar wat was dat een mooie tijd!
Vervolgens gingen ze samen met de enveloppen de vouwmachine in en de laatste handeling was frankeren met de frankeermachine. Duizenden enveloppen heb ik gefrankeerd.
Toen ik Van de Groep & Olsthoorn kwam versterken woonde ik nog bij mijn ouders. Al mijn levensfasen hebben Wim & Gertjan meegemaakt. Ik werd verliefd, ik ging trouwen en ik werd moeder van 2 kinderen. Mijn dochter zit inmiddels op de middelbare school. Ik groeide door tot Management Assistente en mijn takenpakket groeide mee. Wim van de Groep gaf het stokje over aan Gertjan en in 2012 verhuisden we naar onze kantoorvilla in Soesterberg.
Tegenwoordig is alles anders. Het versturen van een nieuwe vacature gaat een stuk sneller, er komt geen postzegel meer aan te pas en het bedienen van de telefoon gebeurt zelfs via de computer. Dat wij nu (noodgedwongen) gesprekken voeren met een beeldscherm ertussen in plaats van een tafel had niemand vroeger kunnen bedenken.
Of ik nooit heb nagedacht over een baan elders? Een enkele keer misschien, maar wat wordt er gezegd over het gras van de buren? Ik moet zeggen dat ons gras prachtig groen is (behalve als de mussen van het dak vallen, daar valt niet tegenop te sproeien)! Maar wat waren het 20 fijne jaren, ik had ze voor geen goud willen missen! Op naar de 25!